بيماري هاي کليوي طيور

[nazmi]

بيماري هاي کليوي طيور

1- نفروپاتي جوجه هاي جوان :

علت : ناشناخته ( ممكن است كمبود ويتامين A و يا كمبود پروتئين در جيره مرغان مادر در اين عارضه نقش داشته باشد .)

علايم کالبد گشايي ، رسوب اورات درکليه ها و نقرس احشايي ( حتي در جوجه هاي يكروزه )

تلفات تا 5%

2- محروميت از آب

محروميت از آب به مدت طولاني منجر به بيماريهاي کليوي و موجب نقرس احشايي مي گردند .

3- نقرس احشايي

در پرندگان محصول دفعي متابوليسم پروتئين ها به صورت اسيد اوريک مي باشد. پس اختلال دراعمال لوله هاي کليوي به سرعت موجب افزايش اوره خون گرديده و به دنبال آن کريستال هاي اورات در سطح سروزي اعضا محوطه صدري ، بطني ، غشاهاي سينوويال مفاصل وغلاف تاندونها رسوب نموده و نهايتاً نقرس احشايي پديدار مي گردد . .

4- نفروز

اين واژه به بيماري کليوي خصوصاً آنهاييکه با ضايعات پارانشيم کليه ها همراه باشد اطلاق مي گردد که در آثار کالبد گشايي کليه ها غالبا به طيور يکسان رنگ پريده و متورم مي باشند و گاهي نيز ممکن است بسته به عامل مولد وميزان ضايعات تغييراتي ديده شود به نظر مي رسد که سمومي آلي به تنهايي يا به همراه سموم معدني قادر به ايجاد نفروز باشند .

5- نفروپاتي تغذيه اي :

الف –پرندگان جوان که در معرض کمبود ويتامين A قرار گرفته اند معمولا درعرض 3 هفته تلف مي شوند ودر کالبد گشايي اين گونه پرندگان رسوب اورات در آزمايش هاي ريز بيني بدن به همراه اتساع حالبها دراثر تجمع اورات در داخل آنها ديده مي شود .
ب – سستي و بيحالي ناشي از سديم : عقديده بر اينست که مسموميت نمکي موجب نارسائي شديد کليوي و نقرس احشايي مي گردد مصرف بيش از اندازه سديم کلرايد براي ماکيان سمي است بنابراين بکارگيري اين ماده غذايي اشتها آور در آب آشاميدني به مقدار فراوان موجب بروز نارسائي در سيستم قلبي – عروقي مي شود و ضايعات کليوي شبيه به گلومرولواسکلروزيس استعمال بيش از اندازه سديم در جيره غذايي موجب ضايعات کليوي شديد در ماکيان جوان مي گردد درحقيقت فرم حاد نارسائي کليوي به همراه نقرس احشايي و نهايتا مرگ به سرعت اتفاق مي افتد و در کالبد گشايي حالبهاي کليوي با اورات انباشته ي شديد ديده مي شود مکانيسم حقيقي اينگونه ضايعات اگر چه شناخته است ولي به نظر مي رسد که در رابطه با عدم بالانس بودن سديم و پتاسيم باشد زيرا اکثرا در موقع اضافه کردن پتاسيم به جيره عارضه مشاهده مي گردند ظاهراً سديم براي نفرونها سمي است .
ج – نفروپاتي ناشي از کلسيم : اگر کلسيم به ميزان 3 درصد بجاي ميزان طبيعي 6/0 – 1 درصد در جيره غذايي در نظر گرفته شود ضايعات کليوي بروز کرده و سرانجام دراثر نارسائي شديد کليه ها و نقرس احشايي مرگ فرا مي رسد فيبروز بينابيني و رسوب اورات د رکليه ها و سنگهاي آهکي در حالبها به همراه تحليل برجسته کليه ها مشاهده مي شود .

6- نفريت

نفريت به معني آماس و تورم نفرونهاي کليه است که با التهاب مويرگهاي گلومرول کليه مشخص شده و به صورت حاد يا مزمن بروز مينمايد و شامل گلو مرولونفريت ، نفريت انترستيتال و پيلو نفريت مي باشد .
الف – گلومرولونفريت
به علت اختصاصي نبودن علائم باليني و ضايعات کالبد گشايي اين بيماري اکثرا غير قابل تشخيص است و از نظر اقتصادي مشکل خاصي را ايجاد نمي کند مگراينکه تغييرات گلومرولها خيلي شديد باشد اين عارضه مي تواند به دنبال سموم آفلاتوکسين و يا برخي از عفونها به طور ثانويه ايجاد شود .

ب – نفريت انترستيتال
يا نفريت همراه با فازايش بافت بين نسجي و ضخامت ديواره عروق کپسول مالپيگي ، اين عارضه اکثراً درنفريت حاصل از برونشيت عفوني IB با بزرگ شدن کليه ها ، رنگ صورتي و رگه رگه شدن حاصل از رسوب اورات در جوجه هاي جوان مبتلا به سويه هايي از ويروس برونشيت عفوني که به کليه ها تمايل دارند يا در اثر برخي از سويه ي واکسن ها مشاهده مي شود تجمع سلولهاي التهابي به ويژه در ناحيه مياني خيلي برجسته است و بخشهايي از لوله هاي کليوي که دچار ضايعات دژنراتيو و نکروز شده اند بيانگر مراحل حاد بيماري مي باشد ودر طيور بهبود يافته اين گونه ضايعات بتدريج به تجمع محدود لنفوسيتها تبديل شده و ضايعات لوله ها ترميم پيدا مي کنند و اين امر بيانگر آن است که کليه هاي جوجه هاي جوان در مقابل عفونت اوليه مقاومت کرده اند وبه دوران رشد باقي مانده و تنها حساسيت اين گونه پرندگان به عفونت و استرس ها افزايش يافته و ممکن است منجر به تشکيل سنگهاي ادراري شود .

ج – پيلونفريت ( آماس کليه و لگنچه )
بيشتر در مرغان تخمگذار ديده مي شود علت بيماري ناشناخته است . درمراحل حاد بيماري ، کليه ها به شدت متورم به رنگ صورتي و رگه رگه شدن حاصل از رسوب اورات درجوجه هاي جوان مبتلا به سويه هايي از ويروس برونشيت عفوني که به کليه ها تمايل دارند يا در اثر برخي از سويه ي واکسن ها مشاهده مي شود تجمع سلولهاي التهابي به ويژه در ناحيه مياني خيلي برجسته است و بخشهايي از لوله هاي کليوي که دچار ضايعات دژنراتيو و نکروز شده اند بيانگر مراحل حاد بيماري مي باشد و در طيور بهبود يافته اين گونه ضايعات بتدريج به تجمع محدود لنفوسيتها تبديل شده وضايعات لوله ها ترميم پيدا مي کنند و اين امر بيانگر آن است که کليه هاي جوجه هاي جوان درمقابل عفونت اوليه مقاومت کرده اند به دوران رشد باقي مانده و تنها حساسيت اين گونه پرندگان به عفونت و استرس ها افزايش يافته و ممکن است منجر به تشکيل سنگهاي ادراري شود .

7- سنگهاي ادراري

اين عارضه به عنوان يکي از شايعترين موارد نارسائيهاي کليوي در طيور تخمگذار محسوب ميگرددو غالبا در 50 درصد موارد به عنوان عامل مرگ مرغان تخمگذار در دوران توليد تلقي مي گردد از ضايعات اين عارضه اتساع حالبها به علت تشکيل شدن سنگ ها به همراه تحليل نامتقارن بافت کليوي که گاهي موجب ناپديد شدن اين ارگان و بروز نقرس احشايي مي گردد محسوب مي شود و تحليل شديد اين ارگان ، فيبروز بينابيني ، اتساع لوله هاي کليوي و رسوب در آنها به همراه تخريب اندک با التهاب کم مشاهده مي گردد اگر چه عامل مولد اين عارضه ناشناخته مانده است ولي محروميت از آب ، بيش از اندازه بودن ميزان کلسيم جيره غذايي دراثناي دوره پرورشي ، عفونت برونشيت عفوني ياحتي واکسيناسيون ، با ويروس برونشيت عفوني را در تشکيل شدن سنگهاي ادراري موثر قلمداد ميکنند ولي هنوز ميزان نقش آنها چندان مشخص نشده است.

8- بيماري پولتها : يا مونو سيتوز طيور يا بيماري تاج آبي : اين عارضه در گذشته مسول خسارات فراوان در گله هاي تخمگذار شناخته شده است اگر چه فاکتورهاي محيطي ، عوامل تغذيه اي و عوامل بيماريزا در بروز اين بيماري ناشناخته مانده است در فرم حاد ، پيلونفريت حاد مشاهده مي گردد اين عارضه را بايد از پيلونفريت حاد حاصل از برونشيت عفوني تشخيص تفريقي داد .
منبع : سایت دکتر موذن