زمان کنونی: ۱۴۰۳/۰۲/۱۴، ۰۷:۴۰ ب.ظ درود مهمان گرامی! (ورودثبت نامورود با فیسبوکورود با گوگل پلاس)

نمي دونم چه عنواني بكار ببرم! شايد درد دل.

*
کاربر انجمن

تاریخ عضویت: ۱۳۹۰/۰۸/۰۷
اعتبار: 0
وضعیت : آفلاین
سپاس‌ها: 10
23 سپاس گرفته‌شده در 5 ارسال
ارسال: #1
نمي دونم چه عنواني بكار ببرم! شايد درد دل.
سلام و ادب به همه دوستان. خيلي دلم گرفته از اتفاقايي كه تو زندگي پيش مياد. بعد يه عمر كه پرنده تو زندگي ادم نقش مي بنده با ماشيني شدن زندگي و تغيير فرهنگ ها همه چيز عوض ميشه ولي مگه ميشه عشقي و كه از زمان كودكي تو دلت نگهداشتي بتوني فراموش كني؟ بنده از دوران كودكي عاشق پرنده و طبيعت بودم چون احساس مي كردم خيلي بهتر از تفريحات هم سن وسالاي خودم هست ولي با اين وجود نگاه ديگران فرق ميكرد بعد از كلي زحمت و هزينه بهترين كبوترايي كه بعد از 15-16 سال تهيه كردم رو به خاطر شرايط بد و نگاه سنگين اطرافيان به سختي و با درد و رنج رد كردم شايد باور نكنيد حتي دلم نيومد اونارو بفروشم به دوستان هديه دادم. خلاصه بعد از گذشت چندين سال با توجه به ادامه تحصيل و گذراندن دوران خدمت و چندين سال سابقه كار اداري هنوز هم اون عشق پاك از ذهنم دور نشد! چند روز پيش به اتفاق يكي از دوستان رفتم بازار پرنده فروشا (خليج) و از روي علاقه اقدام به خريد 4 عدد كبوتر كردم فقط به خاطر علاقه ايي كه هست ولي متاسفانه از روزي كه اونارو آوردم خونه دوباره اون نگاه هاي سنگين شروع شد و اين موضوع بسيار آزار دهنده هستش. اميدوارم دوستاني كه از كبوتر نگهداري مي كنند اين شرايط رو نداشته باشند و با خيالي راحت به گذران زندگي مشغول باشند. و هميشه سعي بر تغيير فرهنگ غلط كبوتر بازي كه اين روزا به وجود آمده داشته باشند كه يك روز به اميد خدا با سري افراشته به همه بگين كه عاشق كبوتر هستيد. با تشكر.
۱۳۹۰/۰۸/۲۱، ۱۱:۳۴ ق.ظ
سوابق نقل قول
****
کاربر افتخاری

كامپيوتر
تاریخ عضویت: ۱۳۸۹/۱۲/۱۱
اعتبار: 34
وضعیت : آفلاین
سپاس‌ها: 317
2009 سپاس گرفته‌شده در 524 ارسال
ارسال: #2
RE: نمي دونم چه عنواني بكار ببرم! شايد درد دل.
سلام
دوست عزيز خيلي حرفات رو قبول دارم من خودم از دوم راهنمايي تا سربازي كبوتر داشتم و وقتي رفتم خدمت كبوترا رو با جوجه هاي تو حلب فروختم وقتي برگشتم ديگه شرايط جور نشد كلا همه به كبوتر به چشم بد نگاه مي كنند تنها كاري كردم تونستم قناري ها و آكواريوم ماهيم رو نگه دارم اونم چون كمي كلاس بالاتر بود در كل نمي شه ديد مردم رو تغيير داد بايد با شرايط كنار بياي.
موفق باشيد
۱۳۹۰/۰۸/۲۱، ۱۲:۳۸ ب.ظ
سوابق نقل قول
سپاس شده توسط: بهرام84 ، saeednikzad ، stuntman ، عمادذر ، POLICE
*
کاربر انجمن

لیسانس
تاریخ عضویت: ۱۳۸۹/۱۱/۰۷
اعتبار: 11
وضعیت : آفلاین
سپاس‌ها: 304
1394 سپاس گرفته‌شده در 420 ارسال
ارسال: #3
RE: نمي دونم چه عنواني بكار ببرم! شايد درد دل.
چه میشه کرد
ما هم از روزی که بدنیا اومدیم سر دوست داشتن پرنده ها حرف ها خوردیم و زخم زبون ها شنیدیم
شبا خواب کبوتر میدیدم یه بار سه چهار تا گرفتم با هزار التماس و دادن امتیاز به خانواده هنوز نرفته بودن رو دیوار که همسایه اومد گفت میان رو دیوارمون دزدا بخاطر کبوترا
بابامم گفت یه روز وقت داری یه میفروشیشون یا کبابشون میکنم
منم فروختمشون
کلا این ملت دوست دارن مث سنگ زندگی کنن اگه بتونن جلو خواسته دیگران رو میگیرن نتونن مسخره میکنن و زخم زبون میزنن
چه میشه کرد اینجا جهان سومه شایدم از سطح فرهنگ خیلی پایین تر از جهان سوم
(آخرین ویرایش در این ارسال: ۱۳۹۰/۰۸/۲۱، ۰۴:۳۰ ب.ظ، توسط اهواز قناری.)
۱۳۹۰/۰۸/۲۱، ۰۴:۲۸ ب.ظ
سوابق نقل قول
سپاس شده توسط: stuntman ، iranianpigeon ، POLICE
*
کاربر انجمن

كارشناسي
تاریخ عضویت: ۱۳۹۰/۰۱/۱۸
اعتبار: 0
وضعیت : آفلاین
سپاس‌ها: 139
139 سپاس گرفته‌شده در 55 ارسال
ارسال: #4
RE: نمي دونم چه عنواني بكار ببرم! شايد درد دل.
با سلام
من تمام حرفهاي شما رو قبول دارم اما متاسفانه با جا افتادن يك فرهنگ غلط توسط يك سري افراد بي فرهنگ و شايد بشه گفت بي سواد ورزش كبوتر بازي جاي خيلي بدي تو جامعه و افراد ايراني قرار گرفته
من هم به مشكل شما بسيار و بسيار برخوردم اما هر چيزي آخر راه خودشو داره
از نظر سياست و اقتصاد اگر بخواي يك تغييري در كسي يا يك سري افرادي اعمال كني بايد اول خودت تغيير كني
دقيقا مشكل كبوتر بازي در ايران هم از همين منشا آب ميخوره.
اينكه چطوري واسه خودت و اطرافيان ( اول خودت ) اين فرهنگ رو جا بندازيي بستگي به خلاقيت خودت داره
اما شرايطش رو هم بايد داشته باشيم مثلا اينكه از نظر اخلاق و تحصيلات بايد جايگاه خوبي داشته باشيد حتي اگر به قول يك سري افراد بچه پايين شهر باشيد يا اهل يك روستا يا شهرستان باشيد اين دقيقا همون تفكر غلطيه كه خيليا دارند پس هميشه سعي كنيد اخلاق و فرهنگ و تحصيلاتتون رو حفظ كنيد لااقل اينجوري يك حساب ديگه روي شما باز ميكنند.
از تفكرات شرورانه و يا بي ادبانه تو اين رشته خودداري كنيد
سعي كنيد هيچ گونه سر و صدا و آذار و اذيتي واسه همسايگانتون نداشته باشيد ( واقعا هيچ گونه مثلا سوت زدن و ...)
من خودم اطراف پشت بام خونمون رو پليت كشيدم كه حتي كبوترها روي بام خانه نشينند چه برسه به اينكه كسي بخواد ببينتم البته اينجوري من خودم موءذب هستم

سعي كنيد ديدتون رو به اين ورزش عوض كنيد و اين فرهنگ رو واسه اطرافيانتون هم به طرز مثبتي جا بندازيد حتي اگر از خانواده اي باشيد كه با شما هم فكر و عقيده نباشند

ان شاالله كه مشكلتون حل بشه و با اينكه خيلي افراد به اين نكات توجه نميكنند اما شما سعي كنيد گوش زد كنيد
و حتي به كبوتر كلمه كفتر يا هر اسم ديگه جز كبوتر نگيد حتي اگر اطرافيانتون هم گفتند اسم صحيح رو يادآوري كنيد جدا همين مورد خيلي سادست اما در عين حال خيلي هم موثر هست

از كل كل و جنگ و جدار در اين رشته كاملا بپرهيزيد حتي اسم گرو يا مسابقه رو به زبون نياريد چون اين چيزا تو اين شرايط زندگي و اجتماعي واقعا جايگاه مناسبي كه لايق شما باشه نداره

با اينكه خيليا از كبوتر و كبوتر بازي بدشون مياد انگار نه انگار كه يكي از مخلوقات زيبا و دوست داشتني خداوند هست اما شما بايد اين مسئله رو واسه اونها توضيح بديد

بهترين دوست و بدترين دشمن شما افكارتون هست پس سعي كنيد به دوستي باهاش رفتار كنيد

از اينكه وقتتون رو گرفتم عذرخواهي ميكنم
ان شا الله كه موفق باشيد.
۱۳۹۰/۰۸/۲۱، ۰۵:۲۲ ب.ظ
سوابق نقل قول
*
کاربر انجمن

تاریخ عضویت: ۱۳۹۰/۰۸/۰۷
اعتبار: 0
وضعیت : آفلاین
سپاس‌ها: 10
23 سپاس گرفته‌شده در 5 ارسال
ارسال: #5
RE: نمي دونم چه عنواني بكار ببرم! شايد درد دل.
سپاس و صد درود به شما دوستاي خوب كه به اين زيبايي كلمات و كنار هم قرار مي ديد و اينطور احساس همدردي كرديد. خدا شاهده تو تمام دورارني كه كبوتر داشتم هميشه سعيم بر اين بود كه از ايجاد مزاحمت براي ديگران پرهيزكنم حتي بيشتر مواقع روي پشت بوم روي زانو به صورت پا مرغي رفت و آمد مي كرم كه مزاحم كسي نباشم و نمي زاشتم حتي يك پر جاي ديگه‌اي بره. ولي افسوس و صد افسوس كه اين فرهنگ خيلي غلط جا افتاده. دوست خوبم stuntman درست مي گه فقط فرهنگ سازي. ولي داداشاي گلم به عمر ما نميرسه و حسرتش تو دلمون مي مونه پس به اميد روزي كه آيندگان لذتشو ببرند.
۱۳۹۰/۰۸/۲۲، ۰۹:۵۶ ق.ظ
سوابق نقل قول
سپاس شده توسط: stuntman ، kalkal-hacking ، POLICE
مدیرکل

ليسانس
تاریخ عضویت: ۱۳۹۰/۱۲/۲۵
اعتبار: 70
وضعیت : آفلاین
سپاس‌ها: 9910
10485 سپاس گرفته‌شده در 3565 ارسال
ارسال: #6
RE: نمي دونم چه عنواني بكار ببرم! شايد درد دل.
سلام
من هم بچه پايين شهرم هم اينكه متاهلم وكارمندم هم اينكه از قشر مذهبي هستم ولي عشق به كبوتر را نمي تونم ترك بكنم البته خانواده با من مخالفت نمي كردن ولي از نظر اونها وجامعه وجهه اين كار خوب نيست اما من توي مدت تونستم نظرشان را عوض بكنم جوري كه هم علاقه مند شدن وهم اينكه بعضي ديگر از اعضاي خانواده كه توي اين مسايل نبودند در خواست جوجه كبوتر براي نگهداري كردند.براي خانواده وقت مي گذارم وراحتي آنها برايم در درجه اول هست.از كارهاي سبك وزشت جلوگيري مي كنم.هميشه سرم پايين است حتي روي بام .كف زدن وسوت را بدترين كار براي اين تفريح مي دانم به همين خاطر مقاومت ها در برابرم از بين رفت.
امضای محمدمهدی
خدایا ! به هرکه دوست میداری بیاموز که : عشق از زندگی کردن بهتر است
و به هر که دوست تر میداری بچشان که : دوست داشتن از عشق برتر
             
دكتر علي شريعتي
۱۳۹۱/۰۲/۳۱، ۰۷:۳۶ ق.ظ
سوابق نقل قول
سپاس شده توسط: Nariman ، Arjon ، sasy111 ، majid*h ، stuntman ، POLICE




کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان