نکات رها سازی پرندگان

[محمد تقی کریمی]

رها سازی پرندگانی که به اسارت درآمده اند، بیمار شده اند، از گروه هم گونه های خود در فصل مهاجرت جا مانده اند، نیازمند دقت و توجه خاصی میباشد، قبل از رها سازی باید از سلامت فیزیکی، عدم وجود بیماری و سلامت سیستم ایمنی بدن آنها اطمینان حاصل کنید.

سلامت:

• پرنده باید عاری از هرگونه بیماری و انگل باشد.
• وزن بدن پرنده باید به میزان متوسط دیگر همسنان خود باشد.
• اگر پرنده زخمی شده است باید بطور کامل مداوا شود، اگر معلولیت دائمی دارد (بینایی کم در یکی از چشمها یا ضعف در گرفتن توسط پاها)، باید مطمئن شد که پرنده میتواند توانایی حل مشکلات خود و یافتن غذا را دارد. پرندگان شکاری باید توانایی شکار و کشتن توسط پنجه های خود را داشته باشند. پرندگان شکاری مانند شاهین باید توانایی پرواز صحیح را 100% داشته باشند و نوک آنها دچار شکستی یا ضعف در منقار خود نباشند.
• پرنده باید توانایی گرفتن داشته باشد. پرنده با پاهای ضعیف نمیتواند اعضای خود را گرم نگه داشته و ممکن است در آب و هوای نامساعد دچار یخ زدگی شود. پرنده های دریایی و قواص پا که نیاز به قدم های طولانی روی آب قبل از پرواز دارد حتما باید هر دو پایش سالم باشند.
• پرنده های قواص حتما باید پرهای ضد آب داشته باشند، هیچگاه پرنده ای را که دچار اختلال در سیستم پرهای خود شده را رها نکنید، پرنده ای که دچار "سندروم پر سفید" شده باشد نمیتواند به درستی از خود محافظ کرده و ممکن است به سرعت شکار شود. پرنده ای که دچار اختلال در پرهای خود شده است باید تا زمان پر ریزی و یا بهبود کامل پرها در شرایط مناسب نگه داری شود.
• پرنده باید بتواند بدون نفس نفس زدن، لرزش و یا خستگی زودرس به راحتی پرواز کند. اگر پرنده جزو حشره خواران است باید توانایی شکار حشرات در هوا را داشته باشد.
  

خو گرفتن به شرایط جدید:

• پرنده باید حداقل برای مدت دو هفته غذایی خود را بیاید و توانایی تشخیص رژیم غذایی خود را در طبیعت داشته باشد. شناخت مواد غذایی برای پرندگانی که در اسارت پرورش یافته اند بسیار مهم است، پرنده باید قابلیت تشخصی رژیم غذایی که در آن فصل رها سازی میشود را داشته باشد تا بدن پرنده بتواند آنزیم های مورد نیاز را در فصل رها شده تامین کند. به عنوان مثال، رابین باید در فصل بهار رها سازی شود زیرا رابین پرنده ای حشره خوار است و در فصل بهار حشرات به وفور یافت میشوند. 
• پرنده باید به مدت دو هفته قبل از رها سازی حتما در خارج از محیط بسته نگهداری شود تا بتواند با شرایط آب و هوایی مانند دما، رطوبت و... باید توانایی یافتن و یا ساختن سرپناه در هنگام بارش باران و برف و یا هوایه سرد را داشته باشد. باید بتواند دمای بدن خود را با دمای محیط تطبیق دهد. پرنده ای که به سرش ضربه خورده است توانایی تطبیق دمای بدن خود با محیط را ندارد و برای رها سازی مناسب نیست. پرنده را قبل از رها سازی باید به مناظر روز و شب و به صداهایی که در محیط حیاط وحش خواهد شنید آشنا کرد.
• پرنده باید حس استقلال از انسان را داشته باشد: نباید به دنبال غذا در مناطق زندگی انسان باشد، نباید به دنبال جلب توجه توسط انسان باشد، نباید در کنار آنها بنشیند. پرنده ای که نیاز به درمان و شفاء دارد نباید رها سازی شود. پرنده های که نیازمند به توانبخشی به راحتی نمیتوانند جفت گیری کنند و یا جفت همسن خود را بیابند. پرندگان وحشی در طبیعت حمایت والدین خود را تا زمان مستقل شدن دارند اما پرندگانی که توسط انسان بزرگ میشوند نیازمند زمان بیشتری برای رها سازی و استقلال دارند. پرنده ای که برای غذا حتی بعد از زمان جوجه گوشتی بودن، دهان خود را برای غذا باز کرده و یا بال بال میزند حتما باید مورد بررسی قرار بگیرد (پاتوژن، اختلالات گوارشی). بعضی گونه از پرندگان قبل از استقلال کامل مدت زمان بیشتری را در کنار والدین خود زندگی میکنند (کلاغ سیاه). توجه به گونه پرنده، تاریخچه و سبک زندگی امری حیاطی قبل از رها سازی پرنده میباشد و کسانی که در بخش حمایت و شفاء پرندگان خدمت میکنند باید این موارد را مد نظر داشته باشند.
• پرنده باید نسبت به حیوانات خانگی و حیوانات وحشی کاملا هشیاری پیدا کند.
• پرنده باید به جمعیت های گونه خود آگاهی پیدا کند، صدای پرندگان بالغ هم سن خود را شناسایی کرده و به آنها پاسخ دهد.
• اگر ممکن است پرندگان جوان را با پرنده ای بالغ از گونه خود رها سازی و یا آنها را در گروهی از گونه های خود رها کنید، از افرادی که در امور حمایت از حقوق حیوانات خدمت میکنند برای رها سازی گروهی کمک بگیرید.
• گونه های اجتماعی (کلاغ، چلچه، کبوتر، طوطی...) باید در گله ای مشابه رها سازی شوند. در صورت امکان پرنده را در نزدیکی قلمرو هم خانواده خود رها سازی کنید.
• گونه های منفرد (مرغ شهد خوار، دارکوب) بهتر است در زیستگاهی مناسب و بدون حضور بیش از حد هم گونه های خود رها سازی شود اما باید بتواند جفت مناسب خود را پیدا کند.
• پرندگان مهاجر را قبل از فصل بازگشت و یا بعد از فصل بازگشت به منطقه خود رها سازی نکنید، بهتر از است آنها را در گروه مشابه و یا منطقه مناسب رها سازی کنید.
  

در حال تکمیل...

 

[علیرضا پوریان]

سلام به شما دوست عزیز اول که اینهمه ما و دوستان در مورد نحوه درست آزاد سازی صحبت کردیم بعد شما اومدید از تو بالکن آزادش کردی؟ مگه کبوتره  که آب و  دون براش بذاری و اونم روزی دوبار بیاد بخوره و جلد خونتون بشه؟ از تمام دوستان خواهش دارم که اطلاعات خودشون در باره پرنده مورد نظرشون رو بالا ببرن الان شما قصدت آزادی و ثواب بود ولی یا سهره بیچاره میمیره از گرسنگی یا دوباره صید میشه یا خیلی سختی میکشه تا هم نوعاش و مکان مناسب رو پیدا کنه

[رضا زارعیان@]

آخه همیشه تو یالکن ما سهره وحشی میاد ومنم با قفس تله میگیرمش و بعد ولش میکنم ولی این سهره رو که میگم میاد دون و آب میخوره و دوباره میره، دقیقا مثل کبوتر!حتی دیدم وقتی که دون و اب خورد به قدری از خونمون دور شد و دیگه نمیشد با چشم دیدش و دوباره بعد از یه ساعت برگشت وگاهی اوقات میره رو درخت روبه روری خونمون میشینه،خیلی سعی کردم با قفس تله بگیرمش نشد!ولی دقیقا مثل کفتر عادت کرده میاد دون میخوره میره،و بخاطر این این آزادش کردم که همون روز یکی از سهره هام تو استکان اب افتاد جلو چشمم خفه شد مرد نتونستم نجاتش بدم به خاطر همین یکی از سهره هامو ازاد کردم که کفتر از آب دراومد!!

[محمد تقی کریمی]

سلام به همه دوستان، خوشحالم که به این تاپیک توجه داشتین و مطالعه کردین و حتی سعی کردین پرنده آزاد کنید، همون اول یه نکته ای عرض کردم شاید زیاد دقت نشده باشه بهش موقع خوندن برای همین دوباره براتون میذارم اینجا:

پرنده باید حس استقلال از انسان را داشته باشد: نباید به دنبال غذا در مناطق زندگی انسان باشد، نباید به دنبال جلب توجه توسط انسان باشد، نباید در کنار آنها بنشیند. پرنده ای که نیاز به درمان و شفاء دارد نباید رها سازی شود. پرنده های که نیازمند به توانبخشی به راحتی نمیتوانند جفت گیری کنند و یا جفت همسن خود را بیابند. پرندگان وحشی در طبیعت حمایت والدین خود را تا زمان مستقل شدن دارند اما پرندگانی که توسط انسان بزرگ میشوند نیازمند زمان بیشتری برای رها سازی و استقلال دارند. پرنده ای که برای غذا حتی بعد از زمان جوجه گوشتی بودن، دهان خود را برای غذا باز کرده و یا بال بال میزند حتما باید مورد بررسی قرار بگیرد (پاتوژن، اختلالات گوارشی). بعضی گونه از پرندگان قبل از استقلال کامل مدت زمان بیشتری را در کنار والدین خود زندگی میکنند (کلاغ سیاه). توجه به گونه پرنده، تاریخچه و سبک زندگی امری حیاطی قبل از رها سازی پرنده میباشد و کسانی که در بخش حمایت و شفاء پرندگان خدمت میکنند باید این موارد را مد نظر داشته باشند.

[arrow]

چند هفته پیش از ییلاقات شهرمون یه دونه چکاوک شاخدار نر گرفته بودم که امروز درست در محل گرفتنش ازاد کردم.تو این 3 هفته بعضی از رفتاراشو یاد گرفتم.از انسان ترس زیادی نداره و اگه نگه داشته بشه میتونه فوری اهلی بشه.در روز اول نگهداری در قفس به راحتی غذا و اب خورد و مثل بقیه پرندگان چند روزی با اب و غذا قهر نکرد.تمام شپشهای بدن با دارو از بین رفتن.

[saman2000]

اگه خواستید پرنده روی ازاد کنید به اب و هوا خبر داشته باشد نیاد یه پرنده تو هوای بارانی یا برفی یا یخ بندان ازاد کنید بهتر هست در یه روز که هوای صاف هست پرنده رو ازاد کنید  میخوام جمعه یه پرنده رو ازاد کنم به نظر شما بلبل خرمای ازاد کنم یا سهره

[arrow]

سهره رو

[محمد تقی کریمی]

دوستان عزیزی که به پرنده بانی علاقه دارن، خواهشا حتما از کاری که انجام میدن عکس و فیلم تهیه کنید، این مستندات هم باعث اعتبار خود شما میشه و هم باعث ایجاد انگیزه در دیگران، فرهنگ سازی در این زمینه مقداری زمانبر هستش و ما به عنوان پیشرو این مسیر در پرنده بانی وظیفه داریم تا جایی که میتونم تو مسیر خودمون ایستادگی کنیم.
پس خواهشا تا جایی که میتونید از تهیه عکس فیلم و یا حتی مقاله از پرنده بانی خودمون دریغ نکنیم و فکر نکنیم که اگر من از کار خودم عکس و فیلم بگیرم میشه خود نمایی یا پز دادن اینکه پرنده بانی کردم، باید حتما زحمت و عشقی که پایه این ماجرا گذاشته میشه تبلیغ بشه تا دیگران هم ببینن و براشون ایجاد انگیزه بشه.
پرنده بانان باید سرشونو بگیرن بالا و به خودشون افتخار کنن.

 

[yasin308]

عرض سلام و ادب و احترام دوستان،

بنده 2 تا قفس دارم تو اتاقم، یکی فنچ و دیگری سهره، در بهترین شرایط رسیدگی می کنم بهشون، فنچ ها که واسه خودشون می چرخن و اصلا قفس خونه شونه، ولی سهره ها با وجود اینکه نره دهن گرفته و صبح و ظهر با صدای دلنشینش حالمو جا میاره، نگاهی داره که نمیتونم تو قفس بودنش رو تحمل کنم. با خودم عهد بستم که آزادش کنم اما.........
می خوام در بهترین شرایط آزادش کنم که با رها سازی در معرض خطر قرارش نداده باشم، می دونم که دست به دست نگشته، جوجه گیش رو هم تو قفس نبوده، 4 ماه هم هست که پیش منه، پس امید به بقا در طبیعت براش دارم. به نظرتون اردیبهشت از نظر فراوانی غذا در طبیعت براش خوبه، می برمش یه جای پر درخت و بوته و گیاه، سمت بلاخلار نیر د رچند کیلومتری اردبیل، هوای خنک و دلنشین.
یه مسئله ای هم هست، دیروز دیدم اینا دارن مثل اینکه پر می ریزن، آیا این دوران خوبی برای رها سازی هست؟ بهشون مولتی ویتامین و اینها بدم که زودتر پر جایگزین بشه؟

[محمدمهدی]

سلام
اگر تحمل دیدنشو نداری بفروشش ولی آزادش نکن.بقیه حرف ها را هم قبلا دوستان گفتن.
 

[محمد مرادی]

با سلام
خدمت اساتید ودوستان عزیز فصل بهار روتبریک عرض مینم
امروز من تولد یکی از خواهر زاده هام بود برای کادوی تولدش یکی از سهره هامو که خیلیم دوستش داشتم ازاد کردم 
این کارو کردم تا اونا رو با این فرهنگ اشنا کنم و یه پس زمینه خوب تو ذهنشون به وجود بیارم
امید ورام که رها سازی پرنده از قفس یه فرهنگ بشه